رژیم وجترین

رژیم وجترین

رژیم وجترین یا گیاه خواری به سبک غذایی اطلاق می شود که با پرهیز از مصرف محصولات حیوانی طراحی می گردد. محصولات حیوانی به دو صورت می باشند. محصولات حیوانی ناشی از کشتار حیوان مانند انواع گوشت و جگر و روغن ها و چربی های حیوانی، ژلاتین و … یا محصولات حیوانی که ناشی از کشتار حیوان نیستند مانند انواع مواد غذایی لبنی، تخم مرغ، عسل.

رژیم وجترین خود انواع گوناگونی دارد. بر اساس شیوه طبخ مواد غذایی، رژیم وجترین به دو صورت خام گیاه خواری و غیر خام گیاه خواری تفکیک می شود. در شیوه خام گیاه خواری، مواد غذایی در دمای بالاتر از 40 تا 48 طبخ و آماده نمی گردند. از این سبک رژیم وجترین به صورت دوره ای و برای پاکسازی یا کاهش وزن نیز استفاده می شود.

رژیم وجترین از نظر پرهیزهای غذایی خود به چند دسته تفکیک می گردند: رژیم لاکتو وجترین که برای گیاه خوارانی است که مصرف لبنیات را در برنامه غذایی خود دارند. رژیم اوو وجترین که برای آن دسته از گیاه خواران است که از تمامی محصولات حیوانی، تخم مرغ را در رژیم غذایی خود دارند. رژیم لاکتو اوو وجترین که برای افرادی است که در عین گیاه خواری و پرهیز از مصرف انواع گوشت، لبنیات و تخم مرغ را مصرف می کنند.

این رژیم نسبت به سایر روش ها انعطاف بیشتری دارد. رژیم وگان که نسبت به انواع دیگر رژیم وجترین انعطاف کمتری داشته و از مصرف هر گونه محصول حیوانی اجتناب می نماید.

دسته های دیگری نیز در دسته بندی های وجترین ها وجود دارد که به کلی مصرف گوشت حیوانات را محدود نمی کند و برخی از انواع آن را در رژیم غذایی خود قرار می دهد: سمی وجترین یا نیمه گیاه خواران افرادی هستند که از میان انواع گوشت کشتار حیوانات، مصرف انواع گوشت سفید یعنی آبزیان مانند ماهی، یا ماکیان مانند مرغ، را در برنامه غذایی خود دارند. پسکاتارین افرادی هستند که از تمامی انواع گوشت حیوانات از جمله مرغ پرهیز می کنند ولی ماهی ها و دیگر آبزیان را در برنامه غذایی خود دارند.

پولوتارین رژیم غذایی افرادی است که از انواع گوشت از جمله ماهی ها اجتناب می گردد ولی مصرف گوشت ماکیان و پرندگان در آن آزاد می باشد. گرچه این دسته از رژیم ها در گروه بندی های گیاه خواری و در انتهای لیست قرار می گیرند ولی انجمن گیاه خواران آن ها را به عنوان رژیم های گیاه خواری به حساب نمی آورند.